Zaterdag 2025 — de zesde editie van de Kluishike van uw reporter ter plaatse
Twee jaar geleden afgestoft, vandaag blinkend als nooit tevoren: de Kluishike. Onze zesde editie draaide weer op volle toeren! Geen vrieskou deze keer, wél regen en modder. Véél modder. Echt, véél. En dan overdrijven we nog niet eens.
174 dappere wandelaars gingen de uitdaging aan. Omdat De Kluis dit jaar 90 kaarsjes mocht uitblazen, werd de langste afstand opgekrikt naar een stevige 90 km. Zes helden gingen ervoor. Een twintigtal koos voor de 60 km en de rest voor de "kortere" 40 km — maar laat je niet misleiden, ook die was allesbehalve “ a walk in the park”.
De start? Uiteraard aan De Kluis. Via Hertebon flirtend met de taalgrens ging het naar de vlonderpaden van het Grootbroekpad, om dan door te steken naar de vijvers van Pecrot. Van daaruit: glibberen richting eerste stop in Florival.
Na een eerste tussenstop waar de innerlijke mens kon bijtanken — ging het verder naar stop 2; de scoutslokalen in Dion-le-Val. Het parcours? Modderig, steil, soms meer klauteren dan wandelen. In Dion wachtte opnieuw een warme ontvangst dankzij de houtkachel en werden de stappers getrakteerd op een kom warme soep met brood.
Met hernieuwde energie ging het richting Cocrou, waar vlaggen, wimpels én nieuwsgierige buren zorgden voor sfeer. In Cocrou splitste de 40 km af en werd voor hen het laatste stuk richting De Kluis ingezet. De snelste deelnemers kwamen daar al rond 16u toe — straf, zeker in deze omstandigheden!
De regen minderde intussen wat, maar tegen de avond was hij terug van weggeweest. Klaar voor ronde twee. De route voor 60 en 90 km ging verder richting Beauvechain en splitste nadien opnieuw op. Pas aan de laatste post, in de Torenvalk, kwamen ze elkaar weer tegen. Tegen dan was het donker, nat, modderig — en zeer pittig.
Druppelsgewijs kwamen de 60 en 90 kilometer wandelaars toe in en op hun eindbestemming midden het Meerdaalwoud. Daar wachtte nog een warme maaltijd, een babbel en vooral: het besef dat je het gehaald hebt. Rond middernacht arriveerde de laatste groep. Mission accomplished.
Wij als kernteam? Opgelucht. En vooral: ontzettend trots. Zo goed als iedereen bereikte de eindmeet. De vele positieve reacties doen deugd — en motiveren ons. Want dit was enkel mogelijk dankzij een topteam van vrijwilligers, sterke bevoorrading, en jullie: de wandelaars. Dikke merci!
Noteer nu al in je agenda: zaterdag 23 januari 2027 — de 7de editie van de Kluishike.
We zien je daar. Mét of zonder modder.
Enkele reacties van deelnemers:
"Bedankt voor de fijne ontvangst, de goede organisatie, de aanmoedigingen, de flexibele opvang, en vooral de mooie wandeling! Ik kijk al uit naar de volgende editie!" Christophe
"Beste organisatoren, Een heel dikke pluim voor jullie. Wat een puike en verzorgde organisatie!" Hendrik
"Beste, Langs deze weg wil ik jullie toch even feliciteren voor de organisatie van de hike van vandaag. De zeer uitgebreide bevoorrading en de vriendelijke medewerkers was net wat we nodig hadden voor de toch wel zware tocht door de weersomstandigheden. En dat dan nog allemaal aan een zeer democratische prijs. Bedankt voor de fijne dag!" Eddy
"Eerst en vooral wil ik jullie mega hard bedanken voor dit event. Het was echt top! Goed georganiseerd, we hebben er van genoten! Het was voor onze groep ook ineens de eerste lange hike van 40km, wat een ervaring." Jessy.
"Vooreerst nogmaals bedankt voor de onvergetelijk Kluishike. Een mooie tocht, best pittig met al die regen en bijhorende modder & waterpartijen ... mede door de deugddoende "posten" met een natje en (meer dan één) droogje.” Wim
